Informazioni sulla canzone In questa pagina puoi trovare il testo della canzone Вераніка, artista - Игорь Лученок. Canzone dell'album Лирика (Избранное), nel genere Русская музыка
Data di rilascio: 07.10.2009
Etichetta discografica: Игорь Лученок
Linguaggio delle canzoni: ucraino
Вераніка(originale) |
Ізнов пабачив я сяліби, |
Дє лєти пєршия прайшлі: |
Там стєни мохам параслі, |
Вясєлкай адлівалі шиби. |
Усє в пилу, і стала мнє |
Так сумна, сумна в тішинє… |
Я в сад пайшов — там глуха, діка, |
Усє травою парасло. |
Няма таго, што раньш било, |
І толькі надпіс «Вєраніка», |
На ліпє врєзаний в кари, |
Казав вачам аб тей пари! |
Расті, взмяцовивайся, древа, |
Як манумєнт живий, вставай, |
І к нєбу надпіс падимай, |
І к нєбу надпіс — «Вєраніка»! |
Чим болєй сходіть дєн, начей, |
Тим імя мілає вишей! |
Вєраніка! |
Перевод: |
Я снова вижу край далекий, |
Где годы первые прошли: |
Там стены мохом поросли, |
Остыли радуги на стеклах. |
И всё в пыли, и стало мне |
Так грустно, грустно в тишине… |
Я вышел в сад — там глухо, дико, |
Травою давней поросло. |
И нет того, что отцвело, |
И только надпись «Вероника», |
Как будто в сердце, на коре |
Мне говорит о той поре! |
Расти, мой сад, зеленым вечно, |
Как монумент живой, вставай, |
И в небо надпись поднимай, |
И в небо надпись — «Вероника»! |
Чем больше дней от нас уйдет, |
Тем выше имени полет! |
Вероника! |
(traduzione) |
Ho rivisto la casa, |
Dove sono passati i primi anni: |
Là le pareti sono ricoperte di muschio, |
Le finestre erano proiettate con un arcobaleno. |
Tutto è nella polvere, ed è diventato me |
Così triste, triste in silenzio... |
Sono andato in giardino - c'è un sordo, selvaggio, |
Tutto era ricoperto di erba. |
Non che fosse una volta, |
E solo la scritta "Veronica", |
Sul lime tagliato nel rigore, |
Ho detto ai miei occhi di quei soldi! |
Cresci, cresci forte, alberi, |
Come un monumento vivente, alzati, |
E alza l'iscrizione al cielo, |
E in cielo la scritta - "Veronica"! |
Più vai giorno, notte, |
Ecco perché il nome è più alto! |
Veronica! |
Traduzione: |
rivedo una terra lontana, |
Dove sono passati i primi anni: |
Là le pareti sono ricoperte di muschio, |
Gli arcobaleni sugli occhiali si sono raffreddati. |
E tutto è nella polvere, ed è successo a me |
Così triste, triste in silenzio... |
Sono uscito in giardino - è sordo, selvaggio, |
È stato a lungo ricoperto di erba. |
E non c'è niente che sia sbiadito, |
E solo la scritta "Veronica", |
Come se nel cuore, sulla corteccia |
Raccontami di quella volta! |
Cresci, mio giardino, verde per sempre, |
Come un monumento vivente, alzati, |
E alza l'iscrizione nel cielo, |
E l'iscrizione nel cielo - "Veronica"! |
Più passano i giorni, |
Più alto è il nome del volo! |
Veronica! |