Testi di Traffic - Miuosh, Piotr Rogucki

Traffic (originale)

Przeklinam kolejny dzień życia
Gdy ekranu dotykam, gnijąc w korkach
Miejsca, w których zazwyczaj
Na ulicach kipi korporacji orgazm
Nie widać nas przez okna
Okna wież ze szkła i stali
Tacy jak ja i ty są nikim —
My to ci zbyt inni i ci zbyt mali
Ich świat się przewlekle chwali tym
Co wiecznie odpycha mnie od nich
Stoję nieprzytomny, gdy
Masy wyścig mija mój popluty chodnik
Podobno do siebie, jak nigdy wcześniej
Dwa tryby w tym miejskim bezsensie…
Miałem szczęście być tu i pisać
Nie widząc nic z tego, co dzisiaj, nareszcie…
Bogaci najgorszych dzielnic
Margines z amnezją na weekend
Miałem być lepszy, ważniejszy…
Czym się różnię, grzebiąc w tym syfie?
Życie… ulice mają plany, nie dają mapy
Wszyscy mamy to samo w głowach
Każdy z tym gdzie indziej trafi…
Traffic
Trzeba się nauczyć oddychać na zapas
Jak kleszcze… jak kleszcze…
Przechowywać w płucach do ostatniej chwili
Powietrze… powietrze…
Deszcz tnie jak jebnięty już
Trzecią godzinę, ogarnia mnie wkurw
Mam puls wyższy niż empatię
I znane uczucie, że znowu coś tracę, spójrz…
Noc ich wypluła pod galop świtu
Tyle lat każdy walczył o tytuł
Matka ze wstydu by padła —
Nic bardziej nie oszukuje niż prawda…
Ruch znowu mnie spowalnia
Światła ostrzą sekundy
Chcę biec z nimi za zapachem krwi —
Toczący pianę i dumny
Spójrz w nich jak ja
Gdybym tylko umiał coś nagrać…
Jak klony, każdy zniszczony
Czasem ktoś to lepiej ogarnia
Anarchia popycha mnie też tam
Dziwne miejsca w najgorszą porę
Zawsze chciałem normalność przestać
Niczego się bardziej nie boję
Biorą, co swoje… Zza szkła dla nich jestem jak nic
Miliony jest takich…
Muszę być jak oni, skoro muszę być…
Traffic
Trzeba się nauczyć oddychać na zapas
Jak kleszcze… jak kleszcze…
Przechowywać w płucach do ostatniej chwili
Powietrze… powietrze…

(traduzione)

Maledico un altro giorno della mia vita
Quando tocco lo schermo, marcisco negli ingorghi
Luoghi dove di solito
Le strade sono piene di orgasmi
Non possiamo essere visti attraverso le finestre
Le finestre delle torri di vetro e acciaio
Le persone come te e me non sono nessuno -
Siamo troppo diversi e troppo piccoli
Il loro mondo se ne vanta cronicamente
Il che continua a spingermi lontano da loro
Rimango privo di sensi quando
La corsa di massa supera il mio marciapiede strappato
Apparentemente a se stesso come mai prima d'ora
Due modalità in questa sciocchezza urbana ...
Ho avuto la fortuna di essere qui e scrivere
Non vedendo niente di oggi, finalmente...
Ricco nei quartieri peggiori
Margine con amnesia per il fine settimana
Avrei dovuto essere migliore, più importante...
Come sto frugando in questa merda?
La vita... le strade hanno progetti, non danno una mappa
Abbiamo tutti la stessa cosa nella testa
Ognuno di loro andrà altrove...
Traffico
Devi imparare a respirare in anticipo
Come le zecche... come le zecche...
Tieni nei polmoni fino all'ultimo minuto
Aria... aria...
La pioggia taglia già come un cazzo
La terza ora, mi incazzo
Ho un battito più alto dell'empatia
E la sensazione familiare che sto perdendo di nuovo qualcosa, guarda...
La notte li sputava al galoppo dell'alba
Tutti hanno lottato per il titolo per così tanti anni
Madre dalla vergogna cadrebbe -
Niente inganna più della verità...
Il movimento mi sta rallentando di nuovo
Le luci acuiscono i secondi
Voglio correre con loro dopo l'odore del sangue -
Schiumoso e orgoglioso
Guardali come me
Se solo potessi registrare qualcosa...
Come i cloni, ognuno viene distrutto
A volte qualcuno può capirlo meglio
L'anarchia spinge anche me lì
Posti strani nel momento peggiore
Ho sempre voluto abbandonare la normalità
Non ho più paura di niente
Prendono quello che hanno... Per loro sono come niente da dietro un vetro
Ce ne sono milioni di tali...
Devo essere come loro se devo essere...
Traffico
Devi imparare a respirare in anticipo
Come le zecche... come le zecche...
Tieni nei polmoni fino all'ultimo minuto
Aria... aria...