Testi di Nie wymawiam na głos - Bleiz, Jazzy, Ten Typ Mes

Nie wymawiam na głos (originale)

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos…
Nie wymówię na głos
Nie wymawiam na głos, póki nie wychylę do dna
Ale wtedy gubię zasób słów i tracę mentalne ja
To wada pewnych spraw, które wolę zapomnieć
Gdzie słowa mogą ranić, a wspomnienia tylko boleć
Stąd unikam tu wyrazów, bynajmniej na zbytecznych
Bo znam już wartość słów, które mogą coś spieprzyć
I nie wypowiem na głos kobiecie rzeczownika na K
Bo uczono mnie szacunku, a nie plucia w twarz
Nie powiem też czarnuchu, choć robię czarny rap
Do typów, których nie znam, a są czarni jak rap
Bo nie jestem nienawistny, ani żaden nacjo fan
Reprezentuję siebie, a nie Ku Klux Klan
W dupie mam pogawędki typu odkrywanie wnętrza
Jak chcesz mnie poznać, to przy flaszce, nie przy winie i wierszach
Zakazanych słów ja nie wymawiam na głos
Rzeczy spod kołdry, miłości, świec, przekrętów mrocznych faktów
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wypowiem tych kilku słów
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wymawiam, zostawiam to dla siebie
Nie wymówię na głos czasownika na K
Bo kiedy powiedziałem to kobiecie byłem sam
Minutę później odkryłem, jak samobójczy był to strzał
Au, zabolało, ale pierdolę cię
Życie to gra, w której szkolę się
Nie mówiłem na głos słowa ojciec
To było dla mnie jak synonim «goń się»
Dziś z ojcem jest nawet dobrze
Ale tata to znam tylko z książek
Nie mam owo żalu, specyficzna cecha mojego słownictwa
Jak nie powiesz «Heil Hitler», choćbyś pił z narodowcem ósmego drinka
To właśnie te słowa, których w «Kole fortuny» nie chciałbyś budować
Wolałbyś przegrać i się schować
Proza życia zmusza do kontroli języka
Abonentów sieci telefonicznych, którzy prawu muszą umykać
Jestem ekstrawertykiem, szczególnie w weekend
Otwieram flaszkę i duszę
Ale nad językiem muszę panować i działam
By nie zadusić się jak Howard Hughes
Mówię lub milczę godząc to z językiem ciała, tschüss
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wypowiem tych kilku słów
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wymawiam, zostawiam to dla siebie
Jak gramy w słowa to dzisiaj w te nieme
Dziwne jak świat, o którym śpiewał nam Niemen
Męskie jak świat, o którym śpiewał mi Jay
Ale są z tych, których nie wymawiam na głos, wiesz
Gorzkie i ostre, zimne i proste tak, że zaciskają gardło
Gdzie zaczynając od pierdół fikcja kończy się prawdą
Kiedyś byłem podatny na naiwności losów, w sposób
W który dzisiaj mógłbym stracić do kilku osób
Ale nie drę się już w tłumie tylko uważam w sumie
Jak Jason Bourne trzymam własny tor
Czuję oczy na plecach
Bo ludzie chcą ciemnej prawdy, od której muszę uciekać
Dlatego szepcę, szeptam, lub wyrażam to w gestach
W cztery oczy wolę słowa, nie suchego SMS’a
Jest tak, jak do niej dzwonię to zaraz tam wpadam
I nie wymawiam na głos słów, od których zwalnia pikawa
W tych sprawach często szyfruję słowa
By nikt z boku nie wiedział czy mówię świństwa, czy zwyczajnie piję browar
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wypowiem tych kilku słów
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wymawiam, nie wymawiam na głos
Nie wymawiam, zostawiam to dla siebie znów

(traduzione)

Non lo dico, non lo dico ad alta voce...
Non lo dirò ad alta voce
Non parlo ad alta voce finché non mi appoggio verso il basso
Ma poi perdo il mio vocabolario e perdo il mio sé mentale
È un difetto in alcune cose che preferirei dimenticare
Dove le parole possono ferire e i ricordi possono solo ferire
Ecco perché qui evito le parole, che non sono affatto superflue
Perché conosco già il valore delle parole che possono rovinare qualcosa
E non dirò ad alta voce un sostantivo K a una donna
Perché mi è stato insegnato il rispetto, non sputare in faccia
Non lo dirò al negro, anche se faccio rap nero
A tipi che non conosco e sono neri come il rap
Perché non sono odioso, né fan di una nazione
Io rappresento me stesso, non il Ku Klux Klan
Non me ne frega niente di scoprire l'interno
Se vuoi conoscermi, è con una bottiglia, non con vino e poesie
Parole proibite che non dico ad alta voce
Cose sotto le coperte, amore, candele, fatti oscuri, truffe
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non dirò queste poche parole
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non lo pronuncio, lo lascio a me stesso
Non dirò ad alta voce il verbo K
Perché quando l'ho detto alla donna, ero solo
Un minuto dopo ho scoperto quanto fosse suicida quel colpo
Ahi, fa male, ma vaffanculo
La vita è un gioco in cui mi alleno
Non ho pronunciato la parola padre ad alta voce
Era per me come un sinonimo di "provaci"
Oggi va bene anche con mio padre
Ma conosco mio padre solo dai libri
Non ho rimpianti, una particolarità del mio vocabolario
Come puoi non dire "Heil Hitler", anche se hai bevuto l'ottavo drink con un nazionalista
Queste sono le parole che non vorresti costruire in "Wheel of Fortune".
Preferiresti perdere e nasconderti
La prosa della vita ti costringe a controllare la tua lingua
Abbonati alla rete telefonica che devono eludere la legge
Sono un estroverso, soprattutto nel fine settimana
Apro la bottiglia e l'anima
Ma devo controllare la mia lingua e agisco
Per non soffocare come Howard Hughes
Parlo o rimango in silenzio conciliandolo con il linguaggio del corpo, tschüss
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non dirò queste poche parole
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non lo pronuncio, lo lascio a me stesso
Quando suoniamo le parole, oggi suoniamo quelle mute
Strano come il mondo di cui ci cantavano i Niemen
Maschile come il mondo di cui mi cantava Jay
Ma ci sono quelli che non dico ad alta voce, sai
Amaro e tagliente, freddo e semplice tanto da stringere la gola
Dove, partendo dalle cazzate, la finzione finisce con la verità
Ero suscettibile all'ingenuità del destino, in un certo senso
In cui oggi potrei perdere fino a diverse persone
Ma non sto più rimproverando tra la folla, penso solo in generale
Come Jason Bourne, tengo le mie tracce
Sento gli occhi sulla mia schiena
Perché le persone vogliono l'oscura verità da cui devo scappare
Ecco perché sussurro, sussurro o lo esprimo a gesti
Preferisco le parole faccia a faccia, non un SMS secco
È come quando la chiamo, sono lì
E non dico ad alta voce le parole di cui il pikava ti solleva
In queste questioni, spesso confondo le parole
In modo che nessuno sappia se parlo sporco o se sto solo bevendo birra
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non dirò queste poche parole
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non parlo, non parlo ad alta voce
Non lo pronuncio, lo lascio di nuovo a me stesso