Informazioni sulla canzone In questa pagina puoi trovare il testo della canzone Dut Ağacı, artista - Barış Manço. Canzone dell'album 24 Ayar, nel genere Data di rilascio: 30.11.1993
Etichetta discografica: Emre Grafson Müzik
Dut Ağacı(originale) |
| Bu sabah doğup büyüdüğüm mahallenin sokaklarında dolaştım |
| Çocukluğumu yaşamak istedim bu sabah |
| Ve bir an keşke bugün hiç olmasaymış diye düşündüm |
| Keşke dün, dün kalsaymış |
| Şu sağdaki iki katlı ev Nezahat Hanımlarındı galiba |
| Yok yok bu Yekta Beylerinki olmalı |
| Nezahat Hanımlarınkinin yanı top oynadığımız boş arsaydı |
| İyi ama nerede boş arsa, ya bakla tarlası, peki taş mektep neredeler |
| Kimler götürdü kimler çaldı o güzelim anıları benden |
| Birden Rıza Amca'yı gördüm |
| Yine o dut ağacının altında oturuyordu |
| Koştum ellerine sarıldım, önce tanımadı |
| Sonra Rıza Amca'nın sımsıcak ellerinde |
| Çocukluğumu yeniden yaşamaya başladım |
| Tam o karşımızdaki evin üçüncü katında otururlardı |
| On dört yaşında boyanmaya başladığından |
| Mahalleli sonunu pek iyi görmezdi doğrusu |
| Bu kız çok tango oldu derlerdi |
| Evlenmiş, iki sokak öteye taşınmışlar |
| Eskisi gibi mi diye sordum |
| Eskisi gibiymiş, biraz kilo almış o kadar, olsun |
| Kim bilir kilolu olmak bile ne yakışmıştır ona |
| Zaten ne yakışmazdı ki |
| Rengini beğenmedim bugün Rıza Amca |
| Üstelik bayağı süzülmüşsün |
| Tabii gece hayatı, içki, sigara, bakmıyorsunuz ki kendinize |
| İlahi Rıza Amca |
| Birlikler umumi kâtipliğinden emekli olalı beri |
| Gecesi gündüzü bu dut ağacının altında geçerdi |
| Son üç sadrazamı ve |
| Cumhuriyet'ten bu yana bütün başvekilleri |
| Sırasıyla ezbere bilir, bize de saydırırdı çocukluğumuzda |
| Hâlâ hatırlıyor musun diye sordu |
| Hatırlıyor muyum? |
| Hiç unutamamıştım ki |
| Bilekten bağlı açık sandaletler giyerdi |
| Nedense pek derin bir iz bıraktı bende bu sandaletler |
| Bir de kol altları genişçe oyulmuş pembe bluzu |
| İlk sigarasını yakışımı hatırlıyorum da |
| Ne gururlanmıştım ya Rabbim |
| Nasıl da bakmıştı gözlerime |
| Yıllar yılı bu bakışlarla yaşadım |
| Onlarla uyudum, onlarla uyandım |
| Şimdi kim bilir hangi eller yakıyordur sigarasını |
| Oysa bu dut ağacının altında söz vermiştim |
| Söz, söz, söz |
| Hep lafta kaldı dedi, Rıza amca |
| Yıkmadık ev bırakmadılar mahallede |
| Evlerle beraber bahçeler de yok oldu |
| Bir şu dut ağacı kaldı, onu kesmeseler bari |
| Birden gözleri parladı |
| Sahi sen televizyona filan da çıkıyorsun dedi |
| Tabi ya seni dinlerler |
| Bir seferinde söyle, çık pat pat söyle |
| Şu dut ağacını kesmesinler de |
| Aslında dizlerinde derman olsa nafia vekiline bile çıkardı Rıza Amca |
| Ama gençler ne güne duruyordu ki |
| Söz verdim Rıza Amca'ya |
| Dut ağacını kestirmeyeceğime söz verdim |
| Dünü bilmeden bugünü yaşamanın bedeli öylesine ağırdı ki |
| Yarını bugünden kurtarmak için hayatımda ikinci kez söz verdim |
| Birinciyi tutamamıştım ama |
| İkinci sözümü tutacağıma söz verdim |
| (traduzione) |
| Bu Sabah doğup büyüdüğüm mahallenin sokaklarında dolaştım |
| Çocukluğumu yaşamak istedim bu Sabah |
| Ve bir an keşke bugün hiç olmasaymış diye düşündüm |
| Keşke dün, dün kalsaymış |
| Su sağdaki iki katlı ev Nezahat Hanımlarındı galiba |
| Yok yok bu Yekta Beylerinki olmalı |
| Nezahat Hanımlarınkinin yanı top oynadığımız boş arsaydı |
| İyi ama nerede boş arsa, ya bakla tarlası, peki taş mektep neredeler |
| Kimler götürdü kimler çaldı o güzelim anıları benden |
| Birden Rıza Amca'yı gördüm |
| Yine o dut ağacının altında oturuyordu |
| Koştum ellerine sarıldım, önce tanımadı |
| Sonra Rıza Amca'nın sımsıcak ellerinde |
| Çocukluğumu yeniden yaşamaya başladım |
| Tam o karşımızdaki evin üçüncü katında otururlardı |
| Su dört yaşında boyanmaya başladığından |
| Mahalleli sonunu pek iyi görmezdi doğrusu |
| Bu kiz çok tango oldu derlerdi |
| Evlenmiş, iki sokak öteye taşınmışlar |
| Eskisi gibi mi diye sordum |
| Eskisi gibiymiş, biraz kilo almış o kadar, olsun |
| Kim bilir kilolu olmak bile ne yakışmıştır ona |
| Zaten ne yakışmazdı ki |
| Rengini beğenmedim bugün Rıza Amca |
| Üstelik bayağı süzülmüşsün |
| Tabii gece hayatı, içki, sigara, bakmıyorsunuz ki kendinize |
| Ilahi Riza Amca |
| Birlikler umumi kâtipliğinden emekli olalı beri |
| Gecesi gündüzü bu dut ağacının altında geçerdi |
| Son üç sadrazamı ve |
| Cumhuriyet'ten bu yana bütün başvekilleri |
| Sırasıyla ezbere bilir, bize de saydırırdı çocukluğumuzda |
| Hâlâ hatırlıyor musun diye sordu |
| Hatırlıyor muyum? |
| Hiç unutamamıştım ki |
| Bilekten bağlı açık sandaletler giyerdi |
| Nedense pek derin bir iz bıraktı bende bu sandaletler |
| Bir de kol altları genişçe oyulmuş pembe bluzu |
| İlk sigarasını yakışımı hatırlıyorum da |
| Ne gururlanmıştım ya Rabbim |
| Nasil da bakmıştı gözlerime |
| Yıllar yılı bu bakışlarla yaşadım |
| Onlarla uyudum, onlarla uyandım |
| Şimdi kim bilir hangi eller yakıyordur sigarasını |
| Oysa bu dut ağacının altında söz vermiştim |
| Söz, söz, söz |
| Hep lafta kaldı dedi, Rıza amca |
| Yıkmadık ev bırakmadılar mahallede |
| Evlerle beraber bahçeler de yok oldu |
| Bir şu dut ağacı kaldı, onu kesmeseler bari |
| Birden gözleri parladı |
| Sahi sen televizyona filan da çıkıyorsun dedi |
| Tabi ya seni dinlerler |
| Bir seferinde söyle, çık pat pat söyle |
| Şu dut ağacını kesmesinler de |
| Aslında dizlerinde derman olsa nafia vekiline bile çıkardı Rıza Amca |
| Ama gençler ne güne duruyordu ki |
| Söz verdim Rıza Amca'ya |
| Dut ağacını kestirmeyeceğime söz verdim |
| Dünü bilmeden bugünü yaşamanın bedeli öylesine ağırdı ki |
| Yarını bugünden kurtarmak için hayatımda ikinci kez söz verdim |
| Birinciyi tutamamıştım ama |
| İkinci sözümü tutacağıma söz verdim |