Testi di Warszawa - T.Love

Warszawa (originale)

Za oknem zimowo zaczyna się dzień
Zaczynam kolejny dzień życia
Wyglądam przez okno, na oczach mam sen
A Grochów się budzi z przepicia
Wypity alkohol uderza w tętnice
Autobus tapla się w śniegu
Przez szybę oglądam betonu stolicę
Już jestem na drugim jej brzegu
Gdy patrzę w twe oczy, zmęczone jak moje
To kocham to miasto, zmęczone jak ja
Gdzie Hitler i Stalin zrobili, co swoje
Gdzie wiosna spaliną oddycha
Krakowskie Przedmieście zalane jest słońcem
Wirujesz jak obłok, wynurzasz się z bramy
A ja jestem głodny, tak bardzo głodny
Kochanie, nakarmisz mnie snami
Zielony Żoliborz, pieprzony Żoliborz
Rozkwita na drzewach, na krzewach
Ściekami z rzeki kompletnie pijany
Chcę krzyczeć, chcę ryczeć, chcę śpiewać
Gdy patrzę w twe oczy, zmęczone jak moje
To kocham to miasto, zmęczone jak ja
Gdzie Hitler i Stalin zrobili, co swoje
Gdzie wiosna spaliną oddycha
Jesienią zawsze zaczyna się szkoła
A w knajpach zaczyna się picie
Jest tłoczno i duszno, olewa nas kelner
I tak skończymy o świcie
Jesienią zawsze myślę o latach
Tak starych, jak te kamienice
Jesienią o zmroku przechodzę z tobą
Przez pełne kasztanów ulice
Gdy patrzę w twe oczy, zmęczone jak moje
To kocham to miasto, zmęczone jak ja
Gdzie Hitler i Stalin zrobili, co swoje
Gdzie wiosna spaliną oddycha

(traduzione)

La giornata invernale inizia fuori dalla finestra
Sto iniziando un altro giorno della mia vita
Guardo fuori dalla finestra, ho un sogno negli occhi
E Grochów si sveglia dall'essere ubriaco
Quando bevi alcol, colpisce le tue arterie
L'autobus scivola nella neve
Attraverso il vetro guardo la capitale di cemento
Sono già dall'altra parte
Mentre guardo i tuoi occhi stanchi come i miei
Amo questa città, stanco quanto me
Dove Hitler e Stalin hanno fatto il loro lavoro
Dove la primavera respira i gas di scarico
Krakowskie Przedmieście è inondata di sole
Giri come una nuvola, esci dal cancello
E ho fame, tanta fame
Tesoro, mi nutri di sogni
Żoliborz verde, fottuto Żoliborz
Fiorisce su alberi e arbusti
È completamente ubriaco delle acque reflue del fiume
Voglio urlare, voglio urlare, voglio cantare
Mentre guardo i tuoi occhi stanchi come i miei
Amo questa città, stanco quanto me
Dove Hitler e Stalin hanno fatto il loro lavoro
Dove la primavera respira i gas di scarico
La scuola inizia sempre in autunno
E nei pub si comincia a bere
È affollato e soffocante, il cameriere ci ignora
Finiremo comunque all'alba
In autunno penso sempre agli anni
Vecchio come queste case popolari
In autunno, al tramonto, cammino con te
Per le strade piene di castagne
Mentre guardo i tuoi occhi stanchi come i miei
Amo questa città, stanco quanto me
Dove Hitler e Stalin hanno fatto il loro lavoro
Dove la primavera respira i gas di scarico