Informazioni sulla canzone In questa pagina puoi trovare il testo della canzone Een Vriend Zien Huilen, artista - Herman Van Veen. Canzone dell'album 20 Jaar Herman Van Veen - In Vogelvlucht, nel genere Поп
Data di rilascio: 31.12.2009
Etichetta discografica: Universal Music
Linguaggio delle canzoni: Olandese
Een Vriend Zien Huilen(originale) |
Natuurlijk wordt alom gestreden |
En zwijgt voor velen de muziek |
De tederheid is overleden |
En de illusies zijn doodziek |
Natuurlijk laat zich alles kopen |
Voor wie er maar het meeste biedt |
En worden bloemen stukgelopen |
Maar een vriend zien huilen… kan ik niet |
Natuurlijk hebben wij verloren |
En wacht de dood ons aan het eind |
Met onze schouders ver naar voren |
Staan wij nog amper overeind |
Natuurlijk zijn we vaak bedrogen |
En liggen vogels in het riet |
Die voor het laatst hebben gevlogen |
Maar een vriend zien huilen… kan ik niet |
Worden er steden stukgesmeten |
Door kinderen van vijftig jaar |
Dan wordt het leed weer gauw vergeten |
Voor nieuw verdriet of nieuw gevaar |
En de stations vol met verdwaalden |
Al te ver heen voor elk verdriet |
Geen enk’le waarheid die het haalde |
Maar een vriend zien huilen… kan ik niet |
Natuurlijk spiegels zijn integer |
Geen moed genoeg om jood te zijn |
Niet elegant genoeg voor neger |
Geen licht, alleen maar valse schijn |
In eigen kilheid zo gevangen |
Dat men voor liefde zich verschuilt |
Zo aan het eind van elk verlangen |
Maar dan een vriend te zien… die huilt |
(traduzione) |
Naturalmente ci sono molti combattimenti |
E per molti, la musica è silenziosa |
La tenerezza è deceduta |
E le illusioni sono malate da morire |
Ovviamente tutto può essere acquistato |
Per chi offre di più |
E i fiori sono rotti |
Ma vedere un amico piangere... non posso |
Ovviamente abbiamo perso |
E aspetta la nostra morte alla fine |
Con le spalle molto in avanti |
Siamo a malapena in piedi |
Naturalmente siamo spesso truffati |
E gli uccelli giacciono tra le canne |
Chi ha volato per ultimo |
Ma vedere un amico piangere... non posso |
Ci sono città che vengono distrutte |
Da bambini di cinquant'anni |
Allora la sofferenza sarà presto dimenticata |
Per un nuovo dolore o un nuovo pericolo |
E le stazioni piene di randagi |
Troppo lontano per qualsiasi dolore |
Non una sola verità che ce l'ha fatta |
Ma vedere un amico piangere... non posso |
Gli specchi naturali sono interi |
Non abbastanza coraggio per essere ebreo |
Non abbastanza elegante per il negro |
Nessuna luce, solo falso splendore |
La propria freddezza così catturata |
Quello si nasconde dall'amore |
Quindi alla fine di ogni desiderio |
Ma poi vedere un amico... che piange |