Informazioni sulla canzone In questa pagina puoi trovare il testo della canzone Jacob Olle, artista - Herman Van Veen. Canzone dell'album Voor Een Verre Prinses, nel genere Поп
Data di rilascio: 31.12.1969
Etichetta discografica: Universal Music
Linguaggio delle canzoni: Olandese
Jacob Olle(originale) |
Jacob Olle die reed tachtig |
En het stoplicht sprong op rood |
Het ligt nog vers in het geheugen |
Want hij is pas 1 dag dood |
Veertien regels, bladzij zeven |
Vond ik in het ochtendblad |
Maar de tijd heelt alle wonden |
Met vergeet, men vergat |
Via de Karel Doormankade |
Langs het standbeeld van Calvijn |
Over de Pieter Mauritssingel |
Naar het Wilhelminaplein |
Grote woorden, grote namen |
Olle’s naam was niet zo groot |
Toch is er een overeenkomst |
Want hij is nu net zo dood |
Vroeger vocht hij voor de vrede |
In een ver en vochtig land |
Schoot hij dertig man aan stukken |
En stak daarna het dorp in brand |
Hiervoor kreeg hij toen 't grootkruis |
In de Nederlandse leeuw |
Maar soms werd hij 's nachts weer wakker |
Met een kreet, met een schreeuw |
Over de Gouverneur van Heutzlaan |
Langs het standbeeld van Colijn |
Rijdt hij naar z’n laatste rustplaats |
Aan het Keizer Karelplein |
Grote woorden, grote namen |
Olle’s naam was niet zo groot |
Maar misschien komt hij ze tegen |
Want hij is nu net zo dood |
Aan het graf wat mooie woorden |
En met een soldaat op wacht |
Troost het vaderland een moeder |
Die een held ter wereld bracht |
Vrolijk lachend op de foto |
Met z’n blonde bibophaar |
Staat hij in een zilveren lijst |
Twintig jaar, op het dressoir |
Jacob Olle, wij beloven |
Dat jouw naam blijft voortbestaan |
Nee, wij zullen nooit vergeten |
Wat je voor ons hebt gedaan |
Er is een pad naar hem genoemd |
Want een straat kon er niet af |
Onkruid groeit er, duinroos bloeit er |
Het is een stuk buiten de stad |
Weinig mensen kom je tegen |
Op het Jacob Ollepad |
Zelfs een hond keert halverwege weer terug |
Het loopt dood… |
(traduzione) |
Jacob Olle che guidava ottanta |
E il semaforo è diventato rosso |
È ancora fresco nella memoria |
Perché è morto solo da 1 giorno |
Quattordici righe, pagina sette |
Ho trovato sul giornale del mattino |
Ma il tempo guarisce tutte le ferite |
Con dimenticare, uno ha dimenticato |
Tramite Karel Doormankade |
Lungo la statua di Calvino |
A proposito di Pieter Mauritssingel |
Alla Wilhelminaplein |
Grandi parole, grandi nomi |
Il nome di Olle non era così grande |
Eppure c'è un accordo |
Perché ora è proprio così morto |
Combatteva per la pace |
In una terra lontana e umida |
Fece a pezzi trenta uomini |
E poi appiccare il fuoco al villaggio |
Per questo è stato insignito della Gran Croce |
Nel leone olandese |
Ma a volte si svegliava di nuovo di notte |
Con un grido, con un grido |
Sul governatore di Heutzlaan |
Lungo la statua di Colijn |
Cavalca fino al suo ultimo luogo di riposo |
A Keizer Karelplein |
Grandi parole, grandi nomi |
Il nome di Olle non era così grande |
Ma forse li incontrerà |
Perché ora è proprio così morto |
Alla tomba delle belle parole |
E con un soldato in attesa |
Consola la patria una madre |
Che ha dato alla luce un eroe |
Sorridendo allegramente sulla foto |
Con i suoi capelli biondi a bavarese |
È in una lista d'argento? |
Vent'anni, sul comò |
Jacob Olle, lo promettiamo |
Possa il tuo nome vivere |
No, non dimenticheremo mai |
Cosa hai fatto per noi |
C'è un sentiero che porta il suo nome |
Perché una strada non poteva scendere |
Le erbacce crescono lì, lì fiorisce la rosa delle dune |
È molto fuori città |
Poche persone che incontri |
Sul Jacob Ollepad |
Anche un cane torna a metà |
È morto… |