| Ein Eisenofen steht mitten im Raum
|
| Rotglühend, doch du spürst ihn kaum
|
| Die Abendkühle kriecht über den Steinboden herein
|
| Ein dürrer Rauch steigt zur Decke empor
|
| Ein kühn geschwungenes Ofenrohr
|
| Die nackte Glühbirne taucht den Raum in fahlen Schein
|
| Ein alter Fernseher flackert schwarz-weiß
|
| Die Männer sitzen verstreut im Kreis
|
| Und immer in diesem Gebilde aus drei Stühlen
|
| Einen, da stehen die Füße drauf
|
| Einen, da lehnt der Arm sich auf
|
| Den dritten, zum drauf sitzen, um sich im Gleichgewicht zu fühlen
|
| Μια ημερα θα χρειαστω (Mia imera tha chreiastó)
|
| Τρεις καρεκλες και εγω (Treis karékles kai egó)
|
| Για ολη μου την εντνχια (Gia óli mou tin eftychía)
|
| Μια τα χερια ν ακουμπω (Miá ta chéria n ' akoumpó)
|
| Μια τα ποδια μου ν απλωνω (Miá ta pódia mou n ' aplóno)
|
| Και μια, και μια να καθομαι (Kai mía, kai mía na káthomai)
|
| Mit dem verwitterten Gesicht
|
| Kiriakis, der nie ein Wort spricht
|
| Der seinen Arm beim Dynamitfischen verlor
|
| Der wie ein Gummiball hüpft und springt
|
| Wenn nur ein Ton Musik erklingt
|
| Und wirft den leeren Ärmel im Triumph empor
|
| Gianis weiß längst über dich Bescheid
|
| Und breitet seine Arme weit
|
| Ohne ein Wort von deiner Sprache zu verstehen
|
| Durch Brillengläser, die so blind
|
| Wie Glas im Meer geworden sind
|
| Kann er dir tief bis auf den Grund der Seele sehen
|
| Μια ημερα θα χρειαστω (Mia imera tha chreiastó)
|
| Τρεις καρεκλες και εγω (Treis karékles kai egó)
|
| Για ολη μου την εντνχια (Gia óli mou tin eftychía)
|
| Μια τα χερια ν ακουμπω (Miá ta chéria n ' akoumpó)
|
| Μια τα ποδια μου ν απλωνω (Miá ta pódia mou n ' aplóno)
|
| Και μια, και μια να καθομαι (Kai mía, kai mía na káthomai)
|
| Da ist kein Mußtrauen, da ist kein Neid
|
| Und da ist Frieden, da ist Zeit
|
| Der Wirt, der mit den dicken Kaffeetassen klirrt
|
| Nichts ist Berechnung, nichts bedacht
|
| Alles aus Freundlichkeit gemacht
|
| Das ist ein Ort, an dem dein Herz gesunden wird
|
| Blau-weißes Tischtuch, frisches Brot
|
| Leise tuckerndes Fischerboot
|
| Ein Teller Apfelscheiben und ein Becher Wein
|
| Vielleicht bleib ich irgendwann hier
|
| Jedenfalls arbeite ich schon an mir
|
| Um auch nur mit drei Stühlen zufrieden zu sein
|
| Μια ημερα θα χρειαστω (Mia imera tha chreiastó)
|
| Τρεις καρεκλες και εγω (Treis karékles kai egó)
|
| Για ολη μου την εντνχια (Gia óli mou tin eftychía)
|
| Μια τα χερια ν ακουμπω (Miá ta chéria n ' akoumpó)
|
| Μια τα ποδια μου ν απλωνω (Miá ta pódia mou n ' aplóno)
|
| Και μια, και μια να καθομαι (Kai mía, kai mía na káthomai)
|
| Μια ημερα θα χρειαστω (Mia imera tha chreiastó)
|
| Τρεις καρεκλες και εγω (Treis karékles kai egó)
|
| Για ολη μου την εντνχια (Gia óli mou tin eftychía)
|
| Μια τα χερια ν ακουμπω (Miá ta chéria n ' akoumpó)
|
| Μια τα ποδια μου ν απλωνω (Miá ta pódia mou n ' aplóno)
|
| Και μια, και μια να καθομαι (Kai mía, kai mía na káthomai) |