Testi di Gdy jestem sam - Eldo

Gdy jestem sam (originale)

Nie bój;
nie mniej intensywne, zapraszam Cię do środka
Król egzystencjalistów jakbym na imię miał Albert
Bez sznytów na rękach bo blizny mam na kartce
Piszę, myślę, czytam, czasem robię głupoty
Chodzę i pytam, odpowiedzi przynoszą synkopy
Siędzę, wpatruję się w szybę;
emocje pod samą szyję
Pośród znikających dni chciałbym złapać każdą chwilę
Mocno w dłonie, nie wypuścić nigdy tych skarbów
Lecz mijam je codziennie;
fale z perspektywy statku
Nie ma przypadków, nie wierzę w wielki incydent
W sumę pierwiastków, pusty świat bez skrzydeł
Odwiedza mnie niepokój, odwiedza mnie zwątpienie
Po co to robię?
Po co tu jestem?
Czy coś dzisiaj ma znaczenie?
Można zgubić sens gdy odchodzi ktoś kto był wszystkim
Mam kota i depresję od sześciu lat;
Kaczyński
Nagrałem «Chi «, chwilę potem pochowałem matkę do ziemi
Wylądowałem w rzeczywistości duchów i cieni
Nie można zmienić, szkoła akceptacji, błąd w przestrzeni
By nie dać się zwariować i nie krzyczeć do kamieni
Staram się przepracować strach nad kartką me terapie
Noce pełne porażek, szukam sensu, chcę przelać na papier
Resztki talentu pozostałości nadziei
W świecie martwych prezydentów nie dać światu się zmienić
Łatwo powiedzieć kiedy tysiąc razy w historii
Mówiłem jedno, robiłem odwrotnie;
wieczny opornik
Pod prąd — nie ważne ile razy będą śmiać się
Tysiąc razy pod rząd, nie wahaj się kiedy masz rację
Popadam w nostalgię, natychmiast wieję z jej objęć
Od trzydziestu siedmiu lat cierpliwie piszę swą historię
Swoich zwycięstw nie waham dzielić się przez głośnik
Zgaś światło w pokoju, usiądź w fotelu, zamknij oczy — posłuchaj

(traduzione)

Non aver paura;
non meno intenso, ti invito a entrare
Re degli esistenzialisti, come se mi chiamassi Albert
Nessun taglio sulle mani perché ho cicatrici sulla pagina
Scrivo, penso, leggo, a volte faccio cose stupide
Cammino e chiedo, le sincopi portano risposte
Mi siedo e fisso il vetro;
emozioni fino al collo
Nei giorni che scompaiono, voglio cogliere ogni momento
Saldamente nelle tue mani, non lasciare mai andare questi tesori
Ma li passo tutti i giorni;
onde dal punto di vista della nave
Non ci sono coincidenze, non credo al grande incidente
Nella somma degli elementi, un mondo vuoto senza ali
Sono visitato dall'ansia, sono visitato dal dubbio
Per cosa lo sto facendo?
Per cosa sono qui?
Qualcosa ha importanza oggi?
Puoi perdere il senso quando qualcuno che era tutto se ne va
Ho un gatto e sono depresso da sei anni;
Kaczynski
Ho registrato "Chi", un attimo dopo ho seppellito mia madre a terra
Sono atterrato infatti fantasmi e ombre
Non può cambiare, scuola di accettazione, errore nello spazio
Per non impazzire e urlare contro le pietre
Cerco di elaborare la mia paura sulla pagina delle mie terapie
Notti piene di fallimenti, cerco un senso, voglio metterlo su carta
Resti di talento, resti di speranza
In un mondo di presidenti morti, non lasciare che il mondo cambi
È facile dire quando mille volte nella storia
Ho detto una cosa, ho fatto il contrario;
resistenza eterna
Controcorrente, non importa quante volte ridono
Mille volte di seguito, non esitare quando hai ragione
Cado nella nostalgia, soffio subito il suo abbraccio
Da trentasette anni scrivo pazientemente la mia storia
Non esito a condividere le mie vittorie attraverso l'altoparlante
Spegni la luce nella stanza, siediti sulla poltrona, chiudi gli occhi - ascolta