Informazioni sulla canzone In questa pagina puoi leggere il testo della canzone Ballada o powitaniu , di - Jacek Kaczmarski. Data di rilascio: 08.11.2018
Lingua della canzone: Polacco
Ballada o powitaniu(originale) |
| Dzień jasny, chociaż mroźny, słońce świeci z góry |
| Niebo błękitne, żadnej nie ma na nim chmury |
| Dumnie wisi nad portalem jakiejś bramy |
| Napis biało-czerwony: «Serdecznie witamy!» |
| Staliśmy rzędem równym wzdłuż głównej ulicy |
| Uczniowie, matki, żony, ciecie, robotnicy |
| Szpaler milicji sprawnie nas zorganizował |
| By nie wystawała czyjaś ręka albo głowa |
| Tam, gdzie ja stałem z boku i machałem spontanicznie |
| Stały dwa przedszkolaki wyglądając ślicznie |
| One miały zrobić gościom stop nieprzewidziane |
| Bo nieprzewidziane było też przygotowane! |
| Po trzech godzinach z dala usłyszałem wrzawę |
| Podniosłem chorągiewkę, zamachałem z wprawą! |
| Temperatura wzrosła, podniecenie także |
| Każdy się pcha do przodu, palcem w oku babrze! |
| Lecz to dopiero pilot, pięciu milicjantów |
| Dwudziestu tajnych panów (ot, w razie awantur) |
| Potem samochód jeden, drugi, potem trzeci |
| Potem wojskowy gazik z prasą, radiem leci |
| Lecą do góry czapki, to już nie przelewki |
| Witają gościa papierowe chorągiewki! |
| Dojrzałem kołnierz, ucho i brew kędzierzawą |
| Błyszczący hełm, lecz to już chyba ktoś z obstawy |
| Z dziećmi nic nie wyszło — jedno się speszyło |
| Drugie swą kokardkę czerwoną zgubiło |
| Więc, nim znaleziono coś zamiast kokardki |
| Gościa porwał dalej prąd wydarzeń wartki |
| Jednej minuty nawet wszystko to nie trwało |
| Co było — przeszło, znikło, z wiatrem uleciało |
| Tłum się miesza, kręci, tłumem być przestaje |
| Na opustoszałym placu milicjant zostaje |
| Wieczór zapada szybko, koniec mojej śpiewki |
| Walają się po ziemi papierowe chorągiewki |
| Pół smętnie, a pół śmiesznie zwisa z jakiejś bramy |
| Napis biało-czerwony: «Serdecznie witamy!» |
| (traduzione) |
| La giornata è luminosa, anche se gelida, il sole splende dall'alto |
| Il cielo è azzurro, non ci sono nuvole su di esso |
| È sospeso con orgoglio sopra un portale di qualche cancello |
| Iscrizione rossa e bianca: "Benvenuto!" |
| Eravamo in fila lungo la strada principale |
| Studentesse, madri, mogli, tagliatrici, lavoratrici |
| La guardia della milizia ci ha organizzato in modo efficiente |
| In modo che nessuna mano o testa sporga |
| Dove ero in piedi di lato e salutavo spontaneamente |
| Due bambini in età prescolare stavano in piedi e sembravano adorabili |
| Dovevano impedire agli ospiti di essere imprevisti |
| Perché anche l'imprevisto è stato preparato! |
| Dopo tre ore di distanza, ho sentito un clamore |
| Ho alzato la bandiera, l'ho sventolata con abilità! |
| La temperatura è aumentata, e così anche l'eccitazione |
| Tutti si spingono avanti, con un dito negli occhi della nonna! |
| Ma questo è solo un pilota, cinque poliziotti |
| Venti signori segreti (solo in caso di lite) |
| Poi una macchina, una macchina, poi una terza |
| Poi un giornale militare con la stampa, la radio accesa |
| I cappelli stanno volando su, non è più uno scherzo |
| Bandiere di carta accolgono il visitatore! |
| Ho visto il colletto, l'orecchio e il sopracciglio crespi |
| Un elmo splendente, ma dev'essere qualcuno delle guardie del corpo |
| Non è successo niente con i bambini - uno era imbarazzato |
| L'altro ha perso il fiocco rosso |
| Bene, prima che fosse trovato qualcosa al posto di un arco |
| Il visitatore è stato rapito dal rapido flusso degli eventi |
| Non è durato nemmeno un minuto |
| Ciò che era - passato, scomparso, volato con il vento |
| La folla si mescola, gira, la folla cessa di esistere |
| Il poliziotto resta sulla piazza deserta |
| La sera cala velocemente, fine della mia canzone |
| Bandiere di carta sono sparse per terra |
| Metà triste e metà divertente pende da un cancello |
| Iscrizione rossa e bianca: "Benvenuto!" |