Informazioni sulla canzone In questa pagina puoi trovare il testo della canzone Encore, jeszcze raz, artista - Jacek Kaczmarski.
Data di rilascio: 30.03.2014
Linguaggio delle canzoni: Polacco
Encore, jeszcze raz(originale) |
Mam wszystko, czego może chcieć uczciwy człowiek |
Światopogląd, wykształcenie, młodość, zdrowie |
Rodzinę, która kocha mnie, dwie, trzy kobiety |
Gitarę, psa i oficerskie epolety |
To wszystko miało cel i otom jest u celu |
Na straży pól bezkresnych strażnik (jeden z wielu) |
Przy lampie leżę, drzwi zamknięte, płomień drga |
A ja przez szpadę uczę skakać swego psa |
Na drzwi się nie oglądaj, nasienie sobacze |
Gdzie w śniegach nocny wilka trop i zaspy po pas |
Skacz jak ci każę, będę patrzył jak skaczesz |
Encore, encore jeszcze raz | |
x2 |
Za oknem posterunku nic nie dzieje się |
Czego bym umiał dopilnować, albo nie |
Dali tu stertę starych futer i człowieka |
Ażeby był i nie wiadomo na co czekał |
Więc przypuszczenia snuję, liczę sęki w ścianach |
Czasem przekłuję końcem szpady karakana |
W oku mam błysk! |
(Od knota co się w lampie żarzy) |
Czerwony odcisk na podpartej ręką twarzy |
Na drzwi się… |
Tak, jest gdzieś świat, obce języki, lecz nie tu |
Tu z ust dobywam głos, by rzucić rozkaz psu |
Są konstelacje gwiazd i nieprzebyte drogi |
Ja krokiem izbę mierzę, gdy zdrętwieją nogi |
I wtedy szczeka pies na ostróg moich brzęk |
Ze ściany rezonuje mu gitary dźwięk |
Ze wspomnień pieśni, które znam, tka wątek wróżb |
Jak gdybym swoje życie przeżył już |
Na drzwi się… |
Więc jem i śpię, pies śledzi wszystkie moje ruchy |
Gdy piję, powiem czasem coś, on wtedy słucha |
I widzę w oknie, zamiast zimy, lampę, psa |
I oficera, który pije tak jak ja |
Nic nie ma za tą ścianą z wielkich czarnych belek |
Nad stropem nazbyt niskim, by skorzystać z szelek |
Nic we mnie, prócz do świata żalu dziecięcego |
Tu nikt nie widzi, więc się wstydzić nie ma czego |
Oczami za mną nie wódź, nasienie sobacze |
Gdy piję w towarzystwie alkoholowych zmor |
I nie liż mnie po rękach, gdy biję cię - i płaczę |
Jeszcze raz! |
Jeszcze raz! |
Encore! |
(traduzione) |
Ho tutto ciò che una persona onesta può desiderare |
Visione del mondo, educazione, gioventù, salute |
Una famiglia che mi vuole bene, due o tre donne |
Spalline per chitarra, cane e ufficiali |
Tutto aveva uno scopo, ed eccolo qui |
A guardia dei campi infiniti (uno dei tanti) |
Giaccio accanto alla lampada, la porta è chiusa, la fiamma vibra |
E uso una spada per insegnare al mio cane a saltare |
Non guardare indietro alla porta, seme d'insetto |
Dove nella neve un lupo notturno insegue e va alla deriva fino alla cintola |
Salta come ti dico, ti guarderò saltare |
Encore, bis ancora una volta | |
x2 |
Non sta succedendo nulla al di fuori della finestra del post |
Cosa potrei fare o no |
Hanno messo un mucchio di vecchie pellicce e un uomo qui |
Che sarebbe stato e non si sa cosa stesse aspettando |
Quindi faccio le mie supposizioni, conto i nodi nei muri |
A volte trafiggo la punta della spada dello scarafaggio |
Ho un luccichio negli occhi! |
(Dallo stoppino che brilla nella lampada) |
Una stampa rossa su una faccia appoggiata a mano |
Sulla porta ... |
Sì, c'è un mondo là fuori, le lingue straniere, ma non qui |
Qui tiro fuori la voce dalla mia bocca per ordinare al cane |
Ci sono costellazioni di stelle e percorsi impraticabili |
Misuro la stanza con un passo quando le mie gambe diventano insensibili |
E poi il cane abbaia ai miei speroni sferraglianti |
Il suono della chitarra risuona dal muro |
Dai ricordi delle canzoni che conosco, tesse il filo della predizione del futuro |
Come se avessi già vissuto la mia vita |
Sulla porta ... |
Quindi mangio e dormo, il cane segue tutti i miei movimenti |
Quando bevo, dico qualcosa a volte e lui ascolta |
E vedo nella finestra, invece dell'inverno, una lampada, un cane |
E un ufficiale che beve come me |
Non c'è niente dietro quel muro di grandi travi nere |
Sopra un soffitto troppo basso per usare parentesi graffe |
Niente in me se non nel mondo del dolore dell'infanzia |
Nessuno può vedere qui, quindi non c'è niente di cui vergognarsi |
Non seguirmi con gli occhi, seme di verme |
Quando bevo in compagnia di incubi alcolici |
E non leccarmi le mani mentre ti picchio - e piango |
Ancora! |
Ancora! |
bis! |