Informazioni sulla canzone In questa pagina puoi trovare il testo della canzone Opa, artista - Marco Borsato. Canzone dell'album #1, nel genere Поп
Data di rilascio: 24.11.2011
Etichetta discografica: Universal Music
Linguaggio delle canzoni: Olandese
Opa(originale) |
Vroeger zat ik uren op de stoel bij opa |
Hij vertelde me dan altijd een verhaal |
Of we gingen samen naar de golven kijken |
En de mensen kenden opa allemaal |
Ja ik weet nog hoe we konden blijven lachen |
Om een hondje dat daar speelde op het strand |
En dat zomaar naar de golven ging staan blaffen |
Of daar vechten met een weggewaaide krant |
En zo liepen we vaak zonder wat te zeggen |
Lange einden heel gezellig hand in hand |
En dan keek ik om en zag mijn kleine voeten |
Naast mijn opa’s grote stappen in het zand |
Maar nu loop ik in m’n eentje want mijn opa loopt niet meer |
En ik breng m’n kleine tranen naar die hele grote zee |
Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop |
Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer op |
Maar nu loop ik in m’n eentje want mijn opa loopt niet meer |
En ik breng m’n kleine tranen naar die hele grote zee |
Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop |
Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat |
Ze nooit meer op |
Duizend golven spoelden over opa’s stappen |
Het zijn alleen m’n eigen voeten die daar staan |
Maar ik ken nog zijn verhalen en zijn grappen |
En ik weet nog wat ik met hem heb gedaan |
En zo is opa toch een beetje blijven leven |
Want herinneringen raak je nooit meer kwijt |
En hij heeft me zoveel goede raad gegeven |
Dus hij blijft gewoon m’n opa voor altijd |
En zo liepen we vaak zonder veel te zeggen |
Lange einden heel gezellig hand in hand |
En dan keek ik om en zag mijn kleine voeten |
Naast mijn opa’s grote stappen in het zand |
Maar nu loop ik in m’n eentje want mijn opa loopt niet meer |
En ik breng m’n kleine tranen naar die hele grote zee |
Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop |
Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer op |
Maar nu loop ik in m’n eentje want mijn opa loopt niet meer |
En ik breng m’n kleine tranen naar die hele grote zee |
Ik zie nog mijn opa liggen als een stille witte pop |
Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat |
Ze nooit meer op |
(traduzione) |
Mi sedevo per ore sulla sedia del nonno |
Mi raccontava sempre una storia |
Oppure siamo andati insieme a guardare le onde |
E tutte le persone conoscevano il nonno |
Sì, mi ricordo come potevamo continuare a sorridere |
A un cane che ha giocato lì sulla spiaggia |
E questo ha appena iniziato ad abbaiare alle onde |
Oppure combatti lì con un giornale saltato |
E quindi spesso camminavamo senza dire nulla |
Estremità lunghe molto comode mano nella mano |
E poi mi sono guardato intorno e ho visto i miei piedini |
Accanto ai grandi passi di mio nonno nella sabbia |
Ma ora cammino da solo perché mio nonno non cammina più |
E porto le mie lacrime a quel mare così grande |
Vedo ancora mio nonno sdraiato come una bambola bianca silenziosa |
Il nonno ha chiuso gli occhi per sempre e non li ha mai salvati |
Ma ora cammino da solo perché mio nonno non cammina più |
E porto le mie lacrime a quel mare così grande |
Vedo ancora mio nonno sdraiato come una bambola bianca silenziosa |
Il nonno ha chiuso gli occhi per sempre e colpisce |
Lei mai più |
Mille onde bagnarono i passi del nonno |
Sono solo i miei piedi lì in piedi |
Ma ricordo ancora le sue storie e le sue battute |
E ricordo cosa gli ho fatto |
E così il nonno ha vissuto un po' |
Perché non perderai mai i ricordi |
E mi ha dato tanti buoni consigli |
Quindi sarà solo mio nonno per sempre |
E così spesso camminavamo senza dire molto |
Estremità lunghe molto comode mano nella mano |
E poi mi sono guardato intorno e ho visto i miei piedini |
Accanto ai grandi passi di mio nonno nella sabbia |
Ma ora cammino da solo perché mio nonno non cammina più |
E porto le mie lacrime a quel mare così grande |
Vedo ancora mio nonno sdraiato come una bambola bianca silenziosa |
Il nonno ha chiuso gli occhi per sempre e non li ha mai salvati |
Ma ora cammino da solo perché mio nonno non cammina più |
E porto le mie lacrime a quel mare così grande |
Vedo ancora mio nonno sdraiato come una bambola bianca silenziosa |
Il nonno ha chiuso gli occhi per sempre e colpisce |
Lei mai più |